dineshkumar aitawade 9850652056
abhijit koli news : नाव न लागलेल्या अन्नदात्याची कहाणी : अभिजित कोळी यांचा ‘भुकेवरचा विजय’ : सांगली हे नाव उच्चारलं की एक आधुनिक, सांस्कृतिक आणि औद्योगिक केंद्र डोळ्यासमोर उभं राहतं. पण याच आधुनिकतेच्या पडद्याआड, एका शांतशिल आणि निरव कोपऱ्यात चालतोय एक निःस्वार्थ झगडा – उपाशीपोटी झोपणाऱ्या शंभरांहून अधिक लोकांच्या भुकेविरुद्धचा. आणि या लढ्याचा सच्चा सेनानी म्हणजे सांगलीवाडीचा एक तरुण – अभिजित कोळी.
abhijit koli news : नाव न लागलेल्या अन्नदात्याची कहाणी : अभिजित कोळी यांचा ‘भुकेवरचा विजय’
भुकेची आग आणि माणुसकीचा ओलावा
भूक ही कधीही धर्म, जात, वर्ग, वय, की स्थान विचारत नाही – ती फक्त जळते, आतून पोखरत राहते. अशा वेळेस कुणीतरी शांतपणे, आवाज न करता, केवळ प्रेमाच्या ओढीने एक डबा पाठवतो… आणि त्या एका गरम फुलक्यांमुळे कोणाचंतरी आयुष्य एका दिवसासाठी सुकर होतं. अभिजित कोळी हे नाव कदाचित त्या जेवणाऱ्या माणसाला माहितही नसेल, पण त्याच्या हृदयात प्रत्येक घासागणिक “देव भला करो” अशी प्रार्थना नक्की वाहत असते.
कोरोनाच्या काळात सुरू झालेली ही यशोगाथा
जग भयभीत झालं होतं, रस्ते ओस पडले होते, हातात पैसा असूनही जेवण मिळेनासं झालं होतं – तो काळ होता कोरोना महामारीचा. पण अभिजित कोळी यांचं मन त्या क्षणी वेगळ्या दिशेने विचार करत होतं. “कुणी तरी यासाठी पाऊल उचलायला हवं…” असा विचार त्यांच्या मनात आला आणि त्यांनी तो कृतीत उतरवला.
सांगलीतील विविध भागांत, मुख्यतः झोपडपट्टी, स्टेशन परिसर, रुग्णालयांच्या बाहेर आणि कामगार वस्त्यांमध्ये दररोज सकाळ-संध्याकाळ दोन वेळचं अन्न पोहोचवण्याचं त्यांनी एक मोठं काम हाती घेतलं. न काही प्रसिद्धीची अपेक्षा, न कोठलेही फोटोसेशन – केवळ माणुसकीच्या नात्याने.
नावात काय आहे?
हे कार्य इतकं गूढ आणि निस्सीम आहे की आजही अनेक गरजूंना हे माहित नाही की हे जेवण कुणी पाठवले आहे. कोणी विचारलं तर उत्तर मिळतं – “देव पाठवतो…” आणि खरंच, या देवाचा चेहरा म्हणजे अभिजित कोळी – आपल्या देवपणाला गुप्त ठेवणारा एक अज्ञात भाग्यविधाता.
दररोजचा ‘संघर्ष’ आणि ‘संघटन’
शंभर लोकांचं दोन वेळचं जेवण म्हणजे केवळ स्वयंपाकाचा प्रश्न नाही, तो आहे व्यवस्थापन, वेळ, वाहतूक, स्वच्छता, पोहोचवण्याच्या जबाबदारीचा एक मोठा गोंधळ. पण अभिजितने यामध्ये एक अद्भुत शिस्त आणली आहे. काही जिवलग मित्र, कधी कधी नातेवाईक, काही समाजसेवक – हळूहळू हा एक चळवळीचा चेहरा बनला.
ताजं, उष्ण, पोषणमूल्य असलेलं अन्न – कोणतंही अवशेष न ठेवता पोहोचवलं जातं. कधी पोळी-भाजी, तर कधी वरण-भात. अन्नाचं एकाच प्रमाणात वितरण होतं.
समाजासाठी एक शाश्वत संदेश
अभिजित कोळी यांचं हे कार्य केवळ भुकेल्या पोटांना अन्न देणं नाही, तर एका समाजाला ‘देणं’ शिकवणं आहे. हे देणं म्हणजे फक्त अन्न नाही – तो आहे प्रेमाचा, मानवतेचा आणि करुणेचा एक गंध. यामुळे अनेक तरुण त्यांच्याकडे प्रेरणेच्या नजरेने पाहू लागले आहेत.
abhijit-koli-news-the-story-of-the-unnamed-food-donor-abhijit-kolis-victory-over-hunger
आजच्या काळात, जेव्हा अनेक जण आपल्या झोपडीत शिजणाऱ्या अन्नापेक्षा मोबाइलवरच्या रील्समध्ये अधिक रस घेतात, तेव्हा अभिजित कोळी यांचं काम म्हणजे एक जगण्यासाठीचा जिवंत संदेश आहे. ते सांगतात – “समाजाचं आपण काही देणं लागतो.” आणि खरंच, त्यांच्या डब्यांसारखं गरम आणि प्रेमळ देणं, फार थोडेच लोक देतात.
कधी अभिजित यांना पुरस्कार मिळतील, कधी त्यांचं नाव वृत्तपत्रांत झळकेल – पण त्यासाठी त्यांनी हे काम सुरू केलं नव्हतं. त्यांच्या मते, जेवण देण्याचा सर्वोच्च पुरस्कार म्हणजे, दुसऱ्याच्या पोटातल्या शांततेची भावना.
त्यांच्या या अन्नदानाला आमचा मनापासून नमस्कार
Author: Rajkiya Live
दिनेशकुमार ऐतवडे रा. समडोली ता. मिरज जि. सांगली हे गेल्या 25 वर्षांपासून पत्रकारिता क्षेत्रात आहेत. Bsc झाल्यानंतर शांतीनिकेतन मधून पत्रकारितेची पदवी घेतली. 1999 मध्ये त्यांनी लोकमत मधून आपल्या कामाला सुरुवात केली. त्यानंतर 1 एप्रिल 2000 ते 20 jully 2020 परेंत तरुण भारत च्या सांगली आवृत्ती मध्ये उपसंपादक पदावर काम केले. सध्या ते दैनिक जनप्रवास मध्ये उपसंपादक म्हणून काम करीत आहेत. राजकारण हा त्यांच्या मुख्य विषय आहे. सांगली, कोल्हापूर, आणि हातकणंगले लोकसभा मतदार संघावर त्यांनी भरपूर लिखाण केले आहे.
